దేవుడు సృష్టి

ఈ కథలో పుల్లయ్య అనే వ్యక్తి మరియు అతని అనుభవం ప్రకృతి, సృష్టి, మరియు దేవుని సృష్టి మీద అవగాహన కలిగే ప్రక్రియను వివరించబడింది. ఈ కథని మరింత వివరిస్తూ చెప్పటం అయితే:

ఒక ఊరిలో పుల్లయ్య అనే వ్యక్తి నివసించేవాడు. ఒక రోజు పనిమీద, పక్క ఊరిలోకి వెళ్ళిపోవాలనుకున్నాడు. ఎండ తీవ్రంగా పడుతున్న దృష్ట్యా, చాలా దూరం నడిచిన తర్వాత అతను చాలా అలసిపోయాడు. దారిలో ఉన్న ఒక పెద్ద మర్రిచెట్టు దూరం నుంచి కనిపించింది. ఆ చెట్టు నీడలో విశ్రాంతి తీసుకుంటే శక్తి తూచుకుంటానని ఆలోచిస్తూ, ఆ చెట్టు వైపు వెళ్లాడు.

ఆ చెట్టుకు చేరిన తర్వాత, అతను ఆకలితో ఆప్తంగా వాలుతూ ఉండగా, అతని పాదానికి ఓ పెద్ద గుమ్మడికాయ తగిలింది. ఈ కాయ దాని ప్రాకృతిక నిర్మాణం బట్టి చాలా విచిత్రంగా అనిపించింది. ఆ కాయను చూసి పుల్లయ్య ఆశ్చర్యపోయాడు: "ఇంత సన్నని తీగలపై ఈ పెద్ద కాయలు ఎలా ఉంచబడ్డాయి?" అని ఆలోచిస్తూ, ఆ కాయను తీసుకుని పరీక్షగా చూశాడు.

ఆ తరువాత, మర్రిచెట్టు వద్దకు చేరుకున్న పుల్లయ్య, అక్కడ ఉన్న మర్రి పళ్లను కూడా చూసి ఆశ్చర్యపోయాడు. ఈ కాయలు చాలా చిన్నవిగా ఉండడం, కానీ అంత పెద్ద చెట్టుకు ఈ చిన్న కాయలు ఎలా వస్తున్నాయో అనుకుంటున్నాడు. "ఇంత పెద్ద చెట్టు కాబట్టి, దీనికి పెద్ద పెద్ద కాయలు ఉండాలి, కానీ ఈ చిన్న చిన్న పండ్లువున్నావే " అని అతను ఆలోచించాడు.

ఇప్పుడు పుల్లయ్య మర్రిచెట్టు కంటే గుమ్మడికాయ తీగలకు పెద్ద కాయలు ఎందుకు వచ్చాయో అని అనుకుంటున్నాడు. "నా తలపై కూడా మర్రిచెట్టు నుంచి ఒక పెద్ద కాయ పడితే అది నా తల బద్దలు పెట్టేదే" అన్నదాన్ని నమ్ముతూ, పుల్లయ్య అనుకుంటున్నాడు. "అయితే, నేను దేవుడిని అయితే గుమ్మడికాయ తీగకి చిన్న కాయలు, మర్రిచెట్టు కి పెద్ద కాయలు ఇస్తే బాగుండేది" అని అతను ఆలోచన చేసాడు.

అయితే, ఇంతలో గాలికి మర్రిచెట్టు కొమ్మలు కదలడంతో ఒక మర్రి పండు పుల్లయ్య తలపై పడింది. ఇది ఊహించని పరిణామం కావడంతో, పుల్లయ్య ఆశ్చర్యపోయి, అలా జరిగే సృష్టి విధానాన్ని అర్థం చేసుకోలేకపోయాడు. ఈ సందర్భంలో అతను తేల్చుకున్నది ఏమిటంటే, దేవుడు సృష్టించిన ప్రకృతిలో ప్రతి అంశం, ప్రతి ప్రణాళిక, అది తన ప్రాముఖ్యత కలిగి ఉంటుంది.

పుల్లయ్య ఇప్పుడు తెలుసుకున్నాడు: దేవుడు, ప్రకృతి, ప్రపంచం అన్నీ అద్భుతంగా ఉన్నాయ. పరిమితులలో సృష్టించడం అంటే, దానికి మనం అభ్యంతరం పెట్టడం, దాన్ని తప్పుగా అర్థం చేసుకోవడం మన జీవితంలో తప్పులుగా మారుతుంది. దేవుడు తన దృఢమైన సృష్టి విధానం ప్రకారం, పుల్లయ్యను గుమ్మడికాయ కంటే మర్రి పండ్లను పెద్దదిగా పెట్టి, ప్రకృతి యొక్క శక్తిని అందరికీ చూపించగలిగాడు.

కథ యొక్క నీతి: మనం ప్రకృతిని, దేవుని సృష్టిని, ఇతరుల అభిప్రాయాలను తప్పు పట్టకుండా గౌరవించడం చాలా అవసరం. ప్రతీ విషయం మనం అర్థం చేసుకోలేము కానీ ప్రతి ప్రణాళికలో ప్రత్యేకత ఉంటుంది.