దొంగ – గుర్రం

బ్రహ్మపురి అనే గ్రామంలో సీతయ్య అనే రైతు ఉండేవాడు. అతని వద్ద ఒక గుర్రం ఉండేది. దానిని సీతయ్య మంచిగా చూసుకునే వాడు. మంచి ఆహారం పెట్టే వాడు. దానితో పొలం పనులు చేయించేవాడు. దానికి ఆ పనులు చేయడం నచ్చలేదు.

మా పూర్వీకులు రాజుల సంరక్షణలో ఉండేవారు, ఎన్నో యుద్ధాలలో పాల్గొన్నారు. సకల సౌకర్యాలు అనుభవించారు. నేను మాత్రం బానిసలాగా బతకాల్సి వస్తోంది.

ఎలాగైనా ఇక్కడి నుండి వెళ్లిపోవాలనుకుంది. ఒక రోజు రాత్రి దొంగ సీతయ్య ఇంటికి దొంగతనానికి వచ్చాడు. ఆ సమయంలో అతడు గాఢ నిద్రలో ఉన్నాడు. దొంగ చేతికందిన వస్తువులన్నీ మూట కట్టుకున్నాడు. జరుగుతున్న దంతా గుర్రం చూస్తున్నది. యజమాని మాత్రం అప్రమత్తంగా లేచాడు.

తన పని ముగించుకుని వెళ్ళిపోతున్న దొంగను, “అయ్యా! అదే చేత్తో నా కట్లు విప్పండి” అని బతిమిలాడింది గుర్రం. “నీ కట్లు విప్పితే నాకేమిటి లాభం?” అన్నాడు దొంగ. అప్పుడు గుర్రం ఏమీ ఆలోచించకుండా, “కావాలంటే నీతో వస్తాను” అంది. “నీకు బానిసగా ఉంటాను” అని బతిమిలాడింది.

దానికి దొంగ నవ్వుతూ, “నేను దొంగను, దొంగతనం చేస్తున్నట్లు తెలిసికూడా యజమానిని లేపలేదు. నిన్ను పోషిస్తున్న యజమానిపై నీకు కృతజ్ఞత లేదు. నీ లాంటి దాన్ని వెంట ఉంచుకోవడం తప్పు” అన్నాడు. “యజమానిపై విశ్వాసం లేని వారు ఇప్పటికైనా ముంపు” అన్నాడు దొంగ.

వెంటనే గుర్రం ఆలోచించి, “దొంగకు ఉన్న తెలివి నాకు లేకపోయింది,” అనుకుని, యజమాని పట్ల విశ్వాసంతో ఆనాటినుండి అన్ని పనులు చేయసాగింది.

కథ యొక్క నీతి: నమ్మకం విశ్వాసం మనలను కాపాడును.