ఎలుక మరియు ఒంటరి వ్యక్తి

ఒక చిన్న కమ్యూనిటీలో ఒక ఆలయం ఉన్నది. ఈ ఆలయాన్ని ఒక సన్యాసి చూసుకుంటున్నాడు. ప్రతిరోజు, సన్యాసి భిక్షం సేకరించి, ఆలయాన్ని శుభ్రం చేయడంలో తమ సహకారం అందించే వారికి కొన్నింటిని ఇచ్చేవాడు. అతను చాలా శాంతియుతమైన జీవితం గడుపుతూ, నిత్యం తన పనుల్లో మునిగిపోయి ఉండేవాడు. అయితే, అనుకోకుండా ఒక రోజు ఒక చిన్న ఎలుక ఆలయంలో ప్రవేశించింది.

ఆ ఎలుక తన స్వభావం ప్రకారం, ఆహారం ఎక్కడి వద్ద ఉన్నా, దాన్ని దొంగిలించడంలో శ్రద్ధ తీసుకుంటుంది. ఆహారం కోసం ఎక్కడైనా వెతుకుతూనే ఉండేది. ఎలుక మాత్రం సన్యాసి కిచనం ఉంచిన ఆహారాన్ని దొంగిలించడానికి ప్రారంభించింది. ఇది ప్రతి రోజు జరుగుతోంది. ఎలుక ఎప్పటికీ ఆహారాన్ని దొంగిలించటం ఆపలేదు.

సన్యాసి ఎంత ప్రయత్నించినా, ఎలుకను వదిలించుకోలేకపోయాడు. ఎలుక ఉంచిన ఆహారం ఎక్కడైతే ఉంచినట్టు ఉంటే, అక్కడే దొంగిలించి పోతూ ఉండేది. ఒక రోజు, అతను ఆహారం పైకప్పు నుండి వేగించి, మట్టి కూజాలో ఉంచాడు. కానీ, అది కూడా ఎలుకకు దొరికిపోయింది. సన్యాసి తట్టుకోలేక, దురదృష్టంతో మళ్ళీ ఎలుక అతనికి విచారం కలిగించింది.

తన పరిస్థితి నుండి బయటపడడానికి, సన్యాసి ఒక తెలివైన వ్యక్తి స్నేహితుడిని సలహా కోరాడు. స్నేహితుడు సన్యాసికి ఒక మంచి సలహా ఇచ్చాడు: "మీరు ఆ ఎలుకను జయించడానికి ఒక మార్గాన్ని కనుగొనాలి. అటువంటి పరిస్థితుల్లో, సమస్యని పరిష్కరించాలంటే, మీరు ఆ ఎలుక యొక్క ఆహార వనరులను కనుగొని, వాటిని తొలగించాలి."

సన్యాసి స్నేహితుని మాటలు వినిపోయి, తను ఎలుకను వదిలించుకోవాలని నిర్ణయించుకున్నాడు. అప్పుడే, అతను ఆ ప్రాంతాన్ని క్షుణ్ణంగా పరిశీలించటం ప్రారంభించాడు. చాలా శోధన తర్వాత, అతను ఎలుకకు సంబంధించిన ఆహారం ఎక్కడ ఉందో గుర్తించాడు. అది ఒక మూషికానికి సంబంధించిన ఆహార వనరులు. ఎలుక ఆ వనరును ఉపయోగించి ఆహారం సేకరిస్తోంది.

ఆపై, సన్యాసి ఆ మూషికాన్ని కనుగొని, దాని ఆహారాన్ని నాశనం చేశాడు. ఆ ఎలుకకు ఆహారం దొరకకపోవడంతో, ఆమె ఇకపై పైకప్పు నుండి దూకలేకపోయింది. బలహీనమైన ఎలుకకు, ఆహారం లేకపోవడం వల్ల తిరిగి జాగ్రత్త పడే అవకాశం లేదు.

ఇప్పుడు, సన్యాసి ఆ ఎలుకను సులభంగా పట్టుకుని, దాన్ని ఆలయానికి దూరంగా విసిరేశాడు. ఎలుక గాయపడింది కానీ, ఇకపై ఆమె ఆలయంలో తిరిగి రాలేదు.

కథ యొక్క నీతి: సమస్యలకు సరైన పరిష్కారం అన్వేషించడం అనేది విజయానికి మార్గం.