గురు సందేశం

ఒక రోజు గురువుగారు తన ప్రియ శిష్యుడితో కలిసి అడవిలో పర్యటించడానికి వెళ్లారు. నడుస్తూ నడుస్తూ ఒక చోట ఆగిపోయారు. అక్కడ నాలుగు మొక్కలు కనిపించాయి. వాటిలో ఒకటి చిన్న మొక్క, ఇంకొకటి కొంచెం పెద్ద మొక్క, మరొకటి దానికన్నా పెద్ద మొక్క, చివరిది చాలా పెద్ద చెట్టు. ఇవి వయస్సులో, పరిమాణంలో, పెరుగుదలలో విభిన్నంగా ఉన్నాయి. గురువు ఆ మొక్కలను చూసి తన శిష్యుడిని పిలిచి, మొదట చిన్న మొక్కను లాగమని చెప్పాడు. ఆ చిన్న మొక్కను శిష్యుడు తేలికగా లాగేసాడు.

తర్వాత గురువు రెండవ మొక్కను చూపి, "ఇది కూడా లాగమని చెప్పాను" అని చెప్పారు. ఈసారి శిష్యుడు కొంచెం కష్టపడింది, కానీ చివరికి అతను ఆ మొక్కను కూడా లాగేశాడు. ఇక మూడవ మొక్కను లాగమని గురువు సూచించారు. అప్పుడే శిష్యుడు తన శక్తినంతా వాడి, మరింత కష్టపడి ఆ మొక్కను లాగాడు. కానీ గురువు చివరిది ఉన్న పెద్ద చెట్టును చూపి, "ఇప్పుడు దీన్ని లాగగలవా?" అని అడిగాడు. శిష్యుడు ఆ చెట్టు చుట్టూ రెండు చేతులు వేసి లాగడానికి ప్రయత్నించినా, చెట్టు కదిలిందేమీ లేదు.

ఈ పరిస్థితిని గమనించి, గురువు శిష్యుడికి ఇలా చెప్పాడు: "చూడు, నాయనా! మన అలవాట్ల విషయంలో కూడా ఇలాగే జరుగుతుంది. చెడు అలవాట్లు మొదటగా చిన్నప్పుడు ఉండటం వలన వాటిని మార్చడం చాలా సులభం. కానీ అవి పెద్దగా పెరిగి, దృఢంగా మారినప్పుడు, వాటిని మార్చడం చాలా కష్టమవుతుంది. ఇది మన జీవితంలో కూడా అలాంటిదే. మనం చిన్నప్పుడు చెడు అలవాట్లు అలవరచుకుంటే, వాటిని సమయానికి మార్చుకోవడం సులభం. కానీ అవి పెద్దబోయి మలచుకుంటే, వాటిని అధిగమించడం చాలా కష్టం."

ఈ సంఘటనను సందేశంగా మార్చి గురువు శిష్యుడికి, "మొదటి నుండే చెడు అలవాట్లను మార్చుకోవాలి. వాటిని చిన్న మొక్కగా ఉన్నప్పుడు నేలకు కొట్టి, శక్తివంతమైన చెట్లుగా మారకుండా చూసుకోవాలి. చెడు అలవాట్లు పెద్ద చెట్టుగా మారినప్పుడు, అవి మన ప్రగతికి అడ్డంకిగా మారతాయి." అని చెప్పారు.

ఈ కథ ద్వారా గురువు శిష్యుడికి జీవితం గురించి, అలవాట్ల గురించి, మరియు వాటిని ముందుగా గుర్తించి సవరించుకోవాల్సిన అవసరాన్ని వివరించారు. "పాత అలవాట్లు చాలా కష్టంగా పోతాయి" అనే బోధన ఇచ్చారు.

కథ యొక్క నీతి: మనం చిన్నతనంలో చెడు అలవాట్లను గుర్తించి, వాటిని మార్చుకోవాలి. అవి పెద్దవైపోతే, వాటిని మార్చడం చాలా కష్టం అవుతుంది.