కప్పా మరియు పాము
అనగనగా ఒక పచ్చని చెరువులో ఒక కప్ప ఎంతో ఉల్లాసంగా జీవించేది. చెరువు పక్కనే పొదల్లో ఒక పాము నివసించేది. ఒకరోజు పాము, కప్పను చూసి, దానితో స్నేహం చేయాలనుకుంది. అది దాని దగ్గరకు వెళ్లి, “నేను నీతో స్నేహం చేయాలనుకుంటున్నాను. మనం మంచి మిత్రులుగా ఉంటే సంతోషంగా జీవించవచ్చు,” అని చెప్పింది. మొదట కప్ప కొంచెం సందేహించారు, కానీ పాము మాటలు నమ్మి, “మంచి స్నేహితులు దొరికితే జీవితం అర్థం వస్తుంది. సరే, నీతో స్నేహం చేస్తాను,” అని ఒప్పుకుంది. అలా ఇద్దరూ స్నేహితులయ్యారు.
కాలక్రమేణా, కప్ప పాముకు కప్పకూత కూయడం నేర్పించింది. పాము కూడా కప్పకు బుస కొట్టడం నేర్పించింది. పాము, కప్పకూతలో ఎంతో నైపుణ్యం సంపాదించింది. ఇప్పుడు చెరువులోని ఇతర కప్పలు పాము కప్పకూత వింటే అది వారి సహచరులదని భావించి, దాని దగ్గరకు వెళ్లేవి. పాము మాత్రం వాటిని మోసపెట్టి తినేసేది. అలాగే, కప్ప బుస కొట్టడం నేర్చుకోవడం వల్ల పాములు దాని దగ్గరకు రాలేవు. అలా అది సురక్షితంగా నీటిలో జీవించసాగింది.
పాము చేసే కపట నాటకానికి మొదట చెరువులోని కప్పలు మోసపోయాయి. పాము కప్పకూత విన్నప్పుడు దాని దగ్గరకు వెళ్లి, చివరికి దాని ఆహారమయ్యాయి. పాము ఇలా ఎన్నో కప్పలను తినేసింది. అయితే, కొంతకాలం తరువాత, పాము చేసే కపట నాటకం ఇతర కప్పలకు అర్థమైంది. "ఇది మోసపూరితమైన స్నేహం. మనలను నాశనం చేసే బంధం," అని అవి తెలుసుకున్నాయి. ఆ తర్వాత, పాము ఎంత కప్పకూత కూసినప్పటికీ, ఒక్క కప్ప కూడా దాని దగ్గరకు వెళ్లలేదు.
ఇలా కప్పలు పామును నమ్మడం మానేసినప్పుడు, పాము భయపడి, తినడానికి ఆహారం లేక, అది క్షీణించి బలహీనమైంది. శరీరంలో ఉత్సాహం తగ్గి, ఎక్కడా ఆహారం దొరకక, పాము ఆకలితో కష్టపడింది. చివరికి దానికి ఆలోచన వచ్చింది, స్నేహితుడైన కప్పను తినాలని. ఒకరోజు పాము, దాని స్నేహితుడైన కప్పను మోసం చేసి, పట్టుకుని తినింది. పాము తన స్వార్ధం కోసం స్నేహాన్ని ధ్వంసం చేసింది. అందులోని చెడు కోరికల వల్ల అది మిత్రత్వాన్ని నాశనం చేసుకుంది.
కథ యొక్క నీతి: "చెడు స్నేహం ఎప్పటికీ మంచిని చేయదు" అని ఈ కథ మనందరికీ గొప్ప పాఠం నేర్పుతుంది.