పాలు త్రాగని పిల్లి

విజయనగర సామ్రాజ్యంలో ఒక పెద్ద సమస్య ఏర్పడింది. నగరంలో ఎలుకల బెడద ఎక్కువై, ఆ ఎలుకలు ఇండ్లలోని ఆహారపదార్ధాలను మరియు ధాన్యం బస్తాలను నాశనం చేయసాగినవి. ఈ సమస్య నుంచి బయటపడాలని ఆలోచించిన ప్రభుత్వం, నగరంలోని ప్రజలకు పిల్లులను పెంచమని చెప్పింది.

రాయల వారు తమ ఆస్థానంలోని ఉద్యోగులకు మరియు కవులకు పిల్లులను ఉచితంగా ఇచ్చి పెంచమని చెప్పెను. పిల్లులను పెంచడానికి అవసరమైన పాలు కోసం ప్రతి ఒక్క ఉద్యోగికి ఒక ఆవును కూడా ఇచ్చెను.

అస్థానంలోని ఉద్యోగులకు, కవులకు ఒక్క పిల్లిని మరియు ఒక ఆవుని పెంచమని రాయలవారు ఆజ్ఞాపించెను. రామకృష్ణ కవికి కూడా ఒక ఆవు మరియు ఒక పిల్లిని అప్పగించెను. రామకృష్ణుడు పిల్లికి సరిగా పాలు త్రాగించక, తిండి పెట్టక, ఆవు ఇచ్చిన పాలను తమ కుటుంబ అవసరాలకు వినియోగించసాగెను. కొన్నాళ్లకు సరైన ఆహారం లేక పిల్లి బక్కచిక్కి పోయింది.

దాని ఆకలి తీర్చుకోవడానికి ఆ పిల్లి రాత్రంతా మేల్కొని, ఇంట్లోని ఎలుకలతో పాటు, చుట్టుపక్కన ఉన్న ఇళ్లలోని ఎలుకలను కూడా తినేస్తూ పోయింది. అందుచేత, రామకృష్ణుని ఇంట్లో, చుట్టుపక్కల ఎలుకలు కనిపించకపోయాయి. కొన్నాళ్ల తర్వాత, ఆ ప్రాంతంలో ఒక్క ఎలుక కూడా కనిపించకుండా పోవడంతో, పిల్లి తినడానికి ఆహారం లేక బక్కచిక్కి పోయింది.

కృష్ణదేవరాయలగారు తమ ఉద్యోగులకు మరియు కవులకు ఇచ్చిన పిల్లులను బాగా పెంచిన వారికి బహుమతి ఇవ్వనున్నట్లు ప్రకటించారు. పౌర్ణమి నాటికి పిల్లులను తీసుకుని రాయలవారి ఆస్థానానికి రావాలని ఆజ్ఞాపించారు. ఈ ప్రకటనను విన్న రామకృష్ణుడు ఆలోచనలో పడ్డాడు.

"ఆవు ఇచ్చిన పాలను మా కుటుంబ సభ్యులు తాగేశాము. ఈ పిల్లికి ఒక్క రోజు కూడా పాలు పోయలేదు. ఈ పిల్లి ఇప్పుడు ఆకలితో బక్కచిక్కి చనిపోయే పరిస్థితిలో ఉంది. దీన్ని రాయలవారికి తీసుకెళ్లితే, సరిగ్గా పెంచలేదని శిక్షించవచ్చు, జరిమానా కూడా విధించవచ్చు. పౌర్ణమికి ఇంకా వారం ఉంది, ఈ లోగా గండం నుంచి బయట పడాలి" అని ఆలోచించాడు.

చాలా సమయం ఆలోచించిన తర్వాత, రామకృష్ణుడు ఒక ఉపాయం ఆలోచించాడు. వెంటనే తన భార్యకు ఒక గిన్నెలో వేడి పాలు తీసుకురమ్మని చెప్పాడు. ఆమె గిన్నెలో వేడి పాలు తీసుకుని వచ్చింది. రామకృష్ణుడు ఆ పాల గిన్నె ఒక చోట పెట్టి పిల్లిని తీసుకురాగా, పాలు తాగించడానికి ప్రయత్నించాడు.

పాలు చూసిన వెంటనే పిల్లి ఎంతో ఆనందంతో తాగడానికి ముందుకు వచ్చింది. కానీ, వేడి వేడిగా ఉన్న పాలు మూతి కాలిపోయి, పిల్లి అరుస్తూ పారిపోయింది. మళ్లీ తీసుకువచ్చి పాలను దగ్గర విడిచిపెట్టెను, కానీ ఆ పిల్లి పాలు తాగడానికి ఇష్టపడలేదు. చివరకు, ఆ పిల్లి పాలను చూడగానే ముఖం తిప్పుకుని రామకృష్ణుని నుండి తప్పించుకునేందుకు ప్రయత్నించింది. రామకృష్ణుడు తన పన్నాగం పనిచేసిందని సంతోషించి, గట్టిగా గాలి పీల్చుకున్నాడు.

పౌర్ణమి రోజు రానే వచ్చింది. అందరూ తమ పిల్లులను తీసుకుని సభలో హాజరు అయ్యారు. ఇతర పిల్లులు బలంగా ఉన్నా, రామకృష్ణుని పిల్లి కుంగి కృశించి, బక్కచిక్కి పోయి చనిపోయేలా ఉండడం చూసి, రాయలవారికి కోపం మరియు ఆశ్చర్యం కలిగింది.

రామకృష్ణుడు దానికి కారణం ఏమిటో అడిగినప్పుడు, రామకృష్ణుడు వినయంగా "మహాప్రభు, ఈ పిల్లిని పెంచడంలో నేను పడిన తిప్పలు అన్నీ ఇన్నీ కావు. ఈ పిల్లి అసలు పాలను ముట్టదు, కొంచెం పప్పు అన్నం తింటుంది. దీని పుణ్యమా మా ఇంట్లో, చుట్టుపక్కల ఎలుకలు లేవు. అందుకే, మేము హాయిగా నివసిస్తున్నాము" అని చెప్పెను.

రాయలవారు ఆ సభలో ఉన్న మంత్రులను ఆశ్చర్యపరిచింది. రాయలవారు కొంత అనుమానం కలిగించడంతో, వారు ఒక భటుడిని పిలిచి పాలు ఒక గిన్నెలో తెప్పించి, రామకృష్ణుని పిల్లి తో పాలను తాగించమని ఆజ్ఞాపించారు. రామకృష్ణుడు పట్టుకున్న పిల్లిని తీసుకెళ్లి పాల ముందు నిలబెట్టగా, అది పాలు చూసి వెనుకకు పారిపోయింది. అందరూ ఆశ్చర్యపోయారు. రామకృష్ణుని చెప్పిన మాటలు నిజమేనని నమ్మారు.

అయితే, రాయలవారికి ఈ విషయం కొంత వింతగా అనిపించింది. ఎక్కడైనా పాలు త్రాగని పిల్లి ఉండదేమో అనుకున్నారు. ఆ పిల్లిని పరిశీలించగా, దాని నోరు కాలిన మచ్చలు మరియు నాలుక చివర వాతాలు కనిపించాయి. రాయలవారు కోపంతో "రామకృష్ణ కవి, మీరు పిల్లికి పాలు తాగించకుండా ఏదో చమత్కారం చేసినట్లు గ్రహించాము. మీరు నిజంగా చెప్పినట్టు ఉంటే, క్షమించి విడిచిపెడతాను. లేకపోతే, కఠిన శిక్ష విధిస్తాను" అని బెదిరిం

చారు. రామకృష్ణుడు జరిగిన విషయం అంతా చెప్పాడు. "మీరు మా ఎలుకల బాధ తొలగించడానికి పిల్లిని మాకిస్తారు. మా ఇంటిలో మరియు ఇరుగు పొరుగుల ఇళ్లలో ఎలుకల బాధ పోయింది. మీరు అనుమానం ఉన్నా, ఎవరినైనా పంపి మా ఇంటి పరిసరాల్లో ఎలుకలు ఉన్నాయా అని చూసి రమ్మనండి.

నేను నా పిల్లిని ఎలుకల బాధ తొలగించడానికి తయారుచేసాను. మీకు అందించిన పాలు, పెరుగు, నెయ్యి లాంటి వాటికి లోటు కలగకుండా ఇచ్చినందుకు కృతజ్ఞతలు. మీరు ఇక్కడ ఉన్న ఏ పిల్లి అయినా ఎలుకలను పట్టి చంపగలదా అని పరీక్ష పెట్టి చూడండి" అని చెప్పెను.

రాయలవారు రామకృష్ణుని ఇంటిలో మరియు పరిసరాల్లో విచారించినప్పుడు, ఎక్కడా ఎలుకల బాధ లేదని తెలుసుకున్నారు. ఈ సమాధానం విన్న రాయలవారు, రామకృష్ణుడు చేసిన పని మంచిదే అని భావించి, అతనికి పదివేల వరహాలు బహుమతిగా ఇచ్చి పంపెను.