పాము ముంగీస

ఒక ఊరిలో భాస్కర శర్మ మరియు కమలమ్మ అనే బ్రాహ్మణ దంపతులు ఉండేవారు. వారు దానం ధర్మం అనుసరించేవారు. వారు ఎంతో దయగలవారు. వారికి కొంత కాలం వరకు పిల్లలు కలగలేదు. పిల్లల కొరకు ఎన్నో పూజలు, నోములు, వ్రతాలు చేసేవారు. వారి పూజలు ఫలించి ఒక పండంటి బిడ్డ జన్మించాడు. ఆ బిడ్డను ఎంతో ప్రేమగా, అల్లారుముద్దుగా చూసుకునేవారు.

ఒకరోజు భాస్కర శర్మ పక్క ఊరికి వెళ్లి వస్తుండగా దారిలో ఒక ముంగిస కనిపించింది. దానిని చూసి అక్కడ నిలబడ్డాడు భాస్కర శర్మ. ముంగీస అతని దగ్గరకు వచ్చింది. ముంగీసను పట్టుకుని ఇంటికి వెళ్లి భార్యకు చూపిస్తూ "ఇది మన బిడ్డకు తోడుగా ఉంటుంది. దీనిని మనం పెంచుకుందాం" అని చెప్పాడు. "అవును, అవును మన బిడ్డకు కాపలాగా కూడా ఉంటుంది" అనుకున్నారు. ఆ రోజు నుండి బిడ్డతో పాటు ముంగీసను కూడా చాలా ప్రేమగా పెంచుకుంటున్నారు.

ఒకరోజు భాస్కర శర్మ "పూజలు చేయడానికి బయటకి వెళ్ళిపోతాను, బిడ్డ జాగ్రత్త" అని చెప్పి వెళ్ళాడు. కమలమ్మ కొంత సేపటి తర్వాత ఇంటి పని, వంట పని చేసింది. ముంగీసకు ఆహారం పెట్టింది. బిడ్డకు పాలు ఇచ్చి ఉయ్యాలలో పడుకోపెట్టింది. మంచి నీళ్ళు తేవడానికి బావి వద్ద వెళ్ళిపోతున్నాను, నేను వచ్చే వరకు బిడ్డను జాగ్రత్తగా చూసుకోవాలని ముంగీసతో చెప్పి బిందె పట్టుకుని బయలు దేరింది కమలమ్మ. సరే అనట్టు తల ఊపింది ముంగీస. ఊయలలో పడుకున్న బిడ్డ వద్దనే కాపలా కస్తూ ఉంది ముంగీస.

కొద్ది సేపటి తర్వాత నల్లత్రాచు పాము ఊయలలో ఉన్న బిడ్డ వద్దకు రావడం గమనించి ఒక్కసారి ఎగిరి పామును పట్టుకొని కొరికి చంపింది. ముంగీస మూతి మీద ఆ రక్తం ఉంది. బిడ్డను కాపాడిన సంతోషంతో ఇంటికి ఎదురుగా కూర్చొని బిడ్డ తల్లిదండ్రులకు పాము నుండి బిడ్డను కాపాడిన విషయం చెప్పాలనే ఆనందంతో ఉంది. అప్పుడే వచ్చిన కమలమ్మ ముంగీస మూతి మీద, వంటిపైన ఉన్న రక్తం చూసి ఇంట్లో ఎవరు లేని సమయం చూసి నా బిడ్డను చంపేసింది అని బోరున విలపించింది. నమ్మినందుకు ఇంత పని చేసిందంటూ ఆవేశంలో నీటి బిందెను ముంగీస మీద విసిరింది. ఆ దెబ్బతో ముంగీస విలవిలా కొట్టుకొని చనిపోయింది. ఏడ్చుకుంటూ లోపలికి వెళ్ళేసరికి బిడ్డ ఊయలలో క్షేమంగా ఆడుకుంటూ కేరింతలు పెడ్తున్నాడు. పక్కనే కింద పెద్ద నల్లత్రాచు పాము చచ్చిపడింది. అది గమనించిన ఆ దంపతులు "మన బిడ్డ ప్రాణాలు కాపాడిన ముంగీసను మన చేతులతోనే చంపేశామంటూ" బోరున విలపించారు.

కథ యొక్క నీతి: ఆవేశంలో తీసుకునే నిర్ణయం అనార్థాలకు దారి తీస్తుంది.