పీతల యుద్ధం

చాలా కాలం క్రితం, ఒక రొయ్యల గుంపు బీచ్‌లో సంతోషంగా నడుచుకుంటూ వెళ్తోంది. అదే బీచ్‌లో కొద్దిదూరంలో పీతల గుంపు, సముద్రపు తరంగాలతో గొడవపడుతుండటం కనిపించింది. ఆసక్తిగా, రొయ్యల గుంపులో కొందరు పీతల దగ్గరకు వెళ్లి, "మీరు ఏమి చేస్తున్నారు?" అని అడిగారు.

"మేము సముద్రపు తరంగాలతో పోరాడుతున్నాం," అని పీతలు బదులిచ్చాయి. "ఈ తరంగాలు రాత్రి మమ్మల్ని నిద్రపోనివ్వడం లేదు. ఇవి బిగ్గరగా శబ్దాలు చేస్తూ మాకు ఇబ్బంది కలిగిస్తున్నాయి."

రొయ్యలు నవ్వుతూ, "మీరు తరంగాలను జయించలేరని మా అభిప్రాయం. అవి చాలా శక్తివంతమైనవి. మీ కాళ్లు కూడా బలహీనంగా ఉన్నాయి, మీరు సరిగా నడవలేరు. మీరే నిశ్శబ్దంగా ఉండలేకపోతే, తరంగాలను ఎలా మౌనంగా చేయగలరు?" అని అన్నారు.

ఈ మాటలకు కోపం వచ్చిన పీతలు, "మమ్మల్ని అవమానిస్తారా? ఇప్పుడు మీరు కూడా మా యుద్ధంలో మాకు సహాయం చేయాలి," అని గట్టిగా ఆదేశించాయి. రొయ్యలు అవశ్యంగా సహాయం చేస్తామని హామీ ఇచ్చాయి.

కొన్ని రోజులుగా ఈ యుద్ధం కొనసాగుతూనే ఉంది. పీతలు తరంగాలను ఎదుర్కోవడానికి సముద్రానికి దగ్గరగా నిల్చుండగా, రొయ్యలు వెనుక భాగంలో సహాయం చేస్తూనే ఉన్నాయి. పీతలు రొయ్యలను చూసి నవ్వుతూ, "మీరు కనీసం అలలు రావడాన్ని కూడా గమనించలేరు, మీ సహాయం ఏమి ఉపయోగం?" అని హేళన చేశాయి.

ఒక రోజు, అమావాస్య రాత్రి, పెద్ద అలలు విపరీతంగా ఉప్పొంగాయి. ఆ అలలను గమనించి, రొయ్యలు వెంటనే పారిపోయాయి. కానీ పీతలు సముద్రానికి చాలా దగ్గరగా ఉండటంతో, అలల శక్తి వాటిని సముద్రంలోకి తోసేసింది. పీతలు తేలిపోవడం కూడా గమనించలేకపోయాయి.

కొంతకాలం తర్వాత, చనిపోయిన పీతల భార్యలు, తమ భర్తల కోసం వెతుకుతామంటూ సముద్రానికి వెళ్ళాయి. అయితే, అవి కూడా అలల ధాటికి మరణించాయి. ఈ విషయాన్ని తెలుసుకున్న రొయ్యలు, పీతల పిల్లలతో అన్ని వివరాలు చెప్పి వారికి ధైర్యం చెప్పాయి. అప్పటి నుండి పీతలు సముద్రానికి దగ్గరగా వెళ్లడం మానేశాయి.

కథ యొక్క నీతి: మన బలాన్ని అంచనా వేసుకొని, యుద్ధం చేయాల్సిన స్థాయి నిర్ణయించాలి. బలానికి మించి పోరాడితే, కొన్నిసార్లు ఓటమి తప్పదు.