స్వభావం

రామయ్య, రంగయ్య ఇరుగుపొరుగు ఇళ్లలో ఉంటారు. రామయ్య అందరితో మంచిగా ఉంటూ, తోచిన సాయం చేస్తుంటాడు. అతడిని అందరూ గౌరవిస్తారు. రంగయ్య పరమ పిసినారి. ఊర్లో అందరూ రామయ్యను గౌరవిస్తుంటే, రంగయ్యకు మాత్రం అతడితో కుళ్లుగా ఉండేది. తన పెరటుని శుభ్రం చేసి, ఆ చెత్తను ప్రహరీ పైనుంచి రామయ్య పెరట్లో వేస్తాడు. ఓసారి అలా చెత్త వేయడం చూసిన రామయ్య, 'నీ ఇంటి చెత్తను నా ఇంట్లో పడేయడం సమంజసమైనది కాదని' అడిగితే, 'మీ ఇంట్లో చెత్త వేయాలంటే నాకు అవసరం లేదు' అని దబాయించాడు.

ఓ రోజు రంగయ్య ఇంటికి పొరుగున ఉన్న జమీందారు సుబ్బయ్య వచ్చాడు. అతడి కొడుకుని తన అల్లుడిగా చేసుకోవాలని కోరుకున్నాడు రంగయ్య. వివాహం గురించి ఆలోచిస్తానని సుబ్బయ్యను చెప్పినపుడు, ఆ ఊర్లో రామయ్య అనే స్నేహితుడు ఉన్నాడని, ఆయనను కలవాలని చెప్పాడు రంగయ్య. 'అతడు ఇక్కడే ఉంటాడు, వెంటనే వెళ్ళిపోదాం' అంటూ సుబ్బయ్యను రామయ్య ఇంటికి తీసుకెళ్లాడు.

రామయ్య, సుబ్బయ్యను ఎంతో ఆత్మీయంగా పలకరించుకున్నాడు. అడగకుండానే, రామయ్య రంగయ్యను మంచి వ్యక్తి అని సుబ్బయ్యతో చెప్పాడు. 'నా స్నేహితుడు చెప్పినట్లుగా, మన వివాహానికి అడ్డే ఉండదు' అని సుబ్బయ్య అన్నాడు, మరీ ఆలస్యం చేయకుండా వెళ్లిపోయాడు.

సుబ్బయ్య వెళ్లిపోయాక, 'నిన్ను చాలా సార్లు ఇబ్బంది పెట్టాను, నీకు అవేమీ గుర్తులేదా రామయ్య?' అని అడిగాడు రంగయ్య. 'ఎవరిలోనైనా మంచినే తప్ప చెడును గుర్తు పెట్టుకోను నేను. ఒకవేళ గుర్తున్నా, ఒకరి గురించి చెడుగా చెప్పే స్వభావం నాకు లేదు' అని రామయ్య బదులిచ్చాడు. అప్పటి నుంచి రంగయ్య తన స్వభావాన్ని మార్చుకున్నాడు.

కథ యొక్క నీతి: మంచి స్వభావం మనకు మంచి పేరు తెస్తుంది.