వికటికవికి రెండు వైపులా పదునే

కృష్ణదేవరాయల ఆస్థానంలో భట్టుమూర్తి అనే కవి వసుచరిత్రం అనే కావ్యం రాయించి రాయలకు అంకితం ఇవ్వాలని నిర్ణయించాడు. కానీ, రామకృష్ణుడు ఆ కావ్యంలో ఒక సవాలు చూసి, రాయలవారి దృష్టికి తీసుకెళ్ళాడు. "శ్రీభూపుత్రి" అనే పదాన్ని చూపించి, "శ్రీ" తరువాత "భ" రావడం సరిగా లేదని చెప్పాడు. రాయలు కూడా ఆ భావనతో భట్టుమూర్తి కావ్యాన్ని అంకితముగా స్వీకరించడం మానేశారు.

ఈ సంఘటనతో భట్టుమూర్తి రామకృష్ణుని మీద కోపంగా ఉన్నాడు. అతనిని ఎదుర్కోవడానికి ఒక అవకాశం కోసం ఎదురు చూస్తున్నాడు.

ఒకసారి రాయలు పండితుల మధ్య వాదోపవాదాల కోసం పోటీ ఏర్పాటు చేశారు. ఆ సమయంలో భట్టుమూర్తి రామకృష్ణుని ఒక సమస్య పూరించమని కోరాడు. "కుంజరయూధంబు దోమకుత్తుక జొచ్చెన్‌" అనేది సమస్య.

రామకృష్ణుడు కోపంతో వెంటనే ఒక వాదనతో పద్యం పూరించాడు:

గంజాయి తాగి, తురకల

సంజాతము చేత కల్లు చవిగొన్నావా?

లంజలకొడుకా ఎక్కడ

యూధంబు దోమకుత్తుక జొచ్చెన్‌?

(గంజాయి తాగి, తురకల స్నేహంలో కల్లు తాగావా? ఏనుగుల గుంపు దోమ నోట్లో ఎక్కడ జొచ్చింది?)

ఇది విని భట్టుమూర్తి తలవంచుకుని అవమానంగా అనిపించాడు. రాయలు ఇది చూసి, రామకృష్ణుడికి సాటిపండితులను అవమానించటం సరికాదని, అదే సమస్యను మహాభారతపరంగా పూరించమని ఆజ్ఞాపించారు. రామకృష్ణుడు వెంటనే ఈ విధంగా పద్యం చెప్పాడు:

రంజన చెడి పాండవులరి

భంజనులై విరటుకొల్వు పాల్పడిరకటా!

సంజయ! విధినేమందుము

కుంజరయూధంబు దోమకుత్తుక జొచ్చెన్‌

(విధివశాత్తూ రాజ్యము పోగొట్టుకొని పాండవులు విరాటరాజు కొలువు నాశ్రయించవలసి వచ్చింది. అంటే, ఏనుగుల గుంపు దోమకుత్తుకలో ప్రవేశించడమే. విధినేమనాలి?)

ఈ పూరణాన్ని విని రాయలు ఎంతో సంతోషించి రామకృష్ణునకు విలువయిన బహుమతులిచ్చారు.